Άποψη από τις ανασκαφές (5596 bytes)
Λείψανα βρεφικών τάφων της αρχαιότερης Νεολιθικής Περιόδου (6500 – 5800 π.Χ.) έφερε στο φως τα τελευταία χρόνια η αρχαιολογική σκαπάνη σε δύο πολύ σημαντικούς για την αρχαιολογική έρευνα προϊστορικούς οικισμούς της επαρχίας Γιαννιτσών : την Αξό Α και τα Γιαννιτσά Β.
Η πρώτη ταφή που βρέθηκε το 1996 στον νεολιθικό οικισμό της Αξού Α ανήκει στην Γ’ οικιστική φάση του (6000 – 5800 π.Χ.) και σχετίζεται με τον εσωτερικό χώρο κατοικίας.
Το βρέφος τοποθετήθηκε μέσα σε ένα σφαιρικό αγγείο με ευρύ χείλος, σκεπάστηκε με ένα μεγάλο κομμάτι από ένα άλλο σπασμένο αγγείο και κατόπιν ετάφη. Έτσι διατηρήθηκε σχεδόν ανέπαφο.
Η συγκεκριμένη είναι η αρχαιότερη γνωστή ταφή “εγχυτρισμού” (ο νεκρός τοποθετείται σε αγγείο "χύτρα").
Οι άλλες δύο ταφές στον οικισμό των Γιαννιτσών Β’ συνδέονται με μία μεγάλη κατοικία που χρονολογείται στο δεύτερο μισό της 7ης χιλιετίας π.Χ. Πρόκειται για λακκοειδείς ταφές έξω από την κατοικία.
Σφαιρικό αγγείο μέσα στο οποίο έγινε η τοποθέτηση του νεκρού (εγχυτρισμός)
Ο σκελετός του βρέφους
Στην καλύτερα σωζόμενη από τις ταφές, ο σκελετός ήταν σε συστολή (εμβρυακή στάση). Σύμφωνα με την γνώμη των αρχαιολόγων η άμεση σχέση των βρεφικών ταφών με τον χώρο της κατοικίας ίσως να εκφράζει την επιθυμία των συγγενών για την διατήρηση των δεσμών με τα πρόωρα χαμένα μέλη της οικογενείας.
Πάντως ταφές μέσα στον χώρο της κατοικίας έχουν βρεθεί και σε άλλες Ελληνικές περιοχές όπως π.χ. στην Χοιροκοιτία της Κύπρου (βλ. σχετική σελίδα)
Προέλευση άρθρου :
ΠΑΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
περιοδικό "ΝΑTIONAL GEOGRAPHIC" Αύγουστος 2000