Τα λόγια των αρχαίων μας σοφών είναι διαχρονικά. Οι συμβουλές και οι παροτρύνσεις τους αντηχούν στην αιωνιότητα για να καθοδηγούν εμάς, τους απογόνους τους, όπως και τους Έλληνες που θα διαδεχθούν τη δική μας γενιά, στην οδό της Πολιτικής Αρετής, τηςΕλευθερίας και του Μεγαλείου.
Δυστυχώς, το σάπιο και κατοχικό εκπαιδευτικό μας σύστημα φρόντισε να μη ....
διδαχθούμε ποτέ τους φιλοσόφους μας, από το φόβο μην εμπνευστούμε από τα λόγια τους και ξεσηκωθούμε απέναντι στους τυράννους μας. Το ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα που αναλώνει τις ώρες διδασκαλίας σε γνώσεις σχολαστικές, θεοκρατικές, στείρες και αποβλακωτικές και το οποίο τώρα, με τις μεταρρυθμίσεις της Διαμαντοπούλου, ολοκληρώνεται ως σκοταδιστικός μηχανισμός. (Αλλά αυτά είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση). Στο θέμα μας:
Ξεφυλλίζοντας τους «Νόμους» του Πλάτωνα, έπεσα επάνω στο ακόλουθο απόσπασμα που είναι σαν να γράφτηκε σήμερα. Το παραθέτω:
«Ακόμα κι όταν η πατρίδα κινδυνεύει να σκλαβωθεί ή να πέσει στα χέρια ανάξιων κυβερνητών, είναι προτιμότερο να επαναστατήσεις παρά να την εγκαταλείψεις και να καταφύγεις στην εξορία.
» Είναι προτιμότερο να υποφέρουμε όλες αυτές τις ταλαιπωρίες παρά να δεχτούμε αλλαγή του πολιτεύματός μας με κάποιο άλλο που θα κάνει τους ανθρώπους χειρότερους»
(Πλάτων, «Νόμοι», ΣΤ΄, 770e)
Τι μας συμβουλεύει ο Πλάτων; (ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο Πλάτων, όχι ο Μαρξ ή κάποιος άλλος «γνωστός επαναστάτης»…). Περιγράφοντας μια κατάσταση όμοια με αυτή που βιώνουμε τώρα, παροτρύνει τους Έλληνες να ξεσηκωθούν παρά να φύγουν. Ευθέως μιλά για Επανάστασηαρνούμενος σε κάθε περίπτωση τη μετανάστευση. Και επισημαίνει ότι είναι προτιμότερο να υποφέρουμε τις ταλαιπωρίες των πολιτικών αγώνων και των συγκρούσεων παρά να δεχθούμε την αλλαγή του πολιτεύματός μας.
Ας ακούσουμε τον Πλάτωνα λοιπόν και ας ξεσηκωθούμε! Ήδη έχουμε κάνει την αρχή με τις μεγαλειώδεις μας διαδηλώσεις, ας ολοκληρώσουμε ό,τι ξεκινήσαμε και ας απελευθερώσουμε την πατρίδα μας, δηλαδή τους εαυτούς μας -γιατί πατρίδα είναι οι άνθρωποι-, από τους ανάξιους κυβερνήτες που μας ξεπουλούν και υποδουλώνουν!
Υ.Γ. Κάποτε άκουσα σε μια παρέα «αριστερών» ότι ο Πλάτων ήταν… «ολιγαρχικός». Όπως αντιλαμβάνεστε εκείνοι οι «αριστεροί» δεν είχαν διαβάσει ποτέ Πλάτωνα…
Στέφανος Μυτιληναίος
Δυστυχώς, το σάπιο και κατοχικό εκπαιδευτικό μας σύστημα φρόντισε να μη ....
διδαχθούμε ποτέ τους φιλοσόφους μας, από το φόβο μην εμπνευστούμε από τα λόγια τους και ξεσηκωθούμε απέναντι στους τυράννους μας. Το ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα που αναλώνει τις ώρες διδασκαλίας σε γνώσεις σχολαστικές, θεοκρατικές, στείρες και αποβλακωτικές και το οποίο τώρα, με τις μεταρρυθμίσεις της Διαμαντοπούλου, ολοκληρώνεται ως σκοταδιστικός μηχανισμός. (Αλλά αυτά είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση). Στο θέμα μας:
Ξεφυλλίζοντας τους «Νόμους» του Πλάτωνα, έπεσα επάνω στο ακόλουθο απόσπασμα που είναι σαν να γράφτηκε σήμερα. Το παραθέτω:
«Ακόμα κι όταν η πατρίδα κινδυνεύει να σκλαβωθεί ή να πέσει στα χέρια ανάξιων κυβερνητών, είναι προτιμότερο να επαναστατήσεις παρά να την εγκαταλείψεις και να καταφύγεις στην εξορία.
» Είναι προτιμότερο να υποφέρουμε όλες αυτές τις ταλαιπωρίες παρά να δεχτούμε αλλαγή του πολιτεύματός μας με κάποιο άλλο που θα κάνει τους ανθρώπους χειρότερους»
(Πλάτων, «Νόμοι», ΣΤ΄, 770e)
Τι μας συμβουλεύει ο Πλάτων; (ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο Πλάτων, όχι ο Μαρξ ή κάποιος άλλος «γνωστός επαναστάτης»…). Περιγράφοντας μια κατάσταση όμοια με αυτή που βιώνουμε τώρα, παροτρύνει τους Έλληνες να ξεσηκωθούν παρά να φύγουν. Ευθέως μιλά για Επανάστασηαρνούμενος σε κάθε περίπτωση τη μετανάστευση. Και επισημαίνει ότι είναι προτιμότερο να υποφέρουμε τις ταλαιπωρίες των πολιτικών αγώνων και των συγκρούσεων παρά να δεχθούμε την αλλαγή του πολιτεύματός μας.
Ας ακούσουμε τον Πλάτωνα λοιπόν και ας ξεσηκωθούμε! Ήδη έχουμε κάνει την αρχή με τις μεγαλειώδεις μας διαδηλώσεις, ας ολοκληρώσουμε ό,τι ξεκινήσαμε και ας απελευθερώσουμε την πατρίδα μας, δηλαδή τους εαυτούς μας -γιατί πατρίδα είναι οι άνθρωποι-, από τους ανάξιους κυβερνήτες που μας ξεπουλούν και υποδουλώνουν!
Υ.Γ. Κάποτε άκουσα σε μια παρέα «αριστερών» ότι ο Πλάτων ήταν… «ολιγαρχικός». Όπως αντιλαμβάνεστε εκείνοι οι «αριστεροί» δεν είχαν διαβάσει ποτέ Πλάτωνα…
Στέφανος Μυτιληναίος