- Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη
Η Ιστορία μάς διδάσκει πως χώρες που καλλιεργούν την αυτοπεποίθηση της μεγάλης δύναμης, και που η ηγεσία τους αναπτύσσει μια αλαζονική συμπεριφορά πρώιμης κυριαρχίας και ενός αυτοκρατορικού συνδρόμου, οδηγούνται σε λάθη που μπορεί καμιά φορά να καταστούν συντριπτικά για την αξιοπιστία και τους μεγαλοϊδεατικούς σχεδιασμούς τους.
Η ελληνική υποχωρητικότητα όλες αυτές τις τέσσερις δεκαετίες μετά το 1974 καλλιέργησε την τουρκική έπαρση και αλαζονεία, εμπέδωσε την αντίληψη ότι εμείς φοβούμαστε και υποχωρούμε με την παραμικρή προβολή απειλής, από την Τουρκία, ακόμη και αν αυτή είναι μπλόφα.
Η Άγκυρα απείλησε την Κύπρο, το Τελ Αβίβ και την Ουάσιγκτον, να μην προχωρήσουν στην εγκατάσταση της εξέδρας. Το Τελ Αβίβ και η Ουάσιγκτον αντέδρασαν και σωστά, γιατί έχουν μεγάλα συμφέροντα στην περιοχή, τα οποία η Κύπρος εκώνάκων, τα εξυπηρετεί και κατ’ αυτόν τον τρόπο στηρίζεται και η Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς και η ενεργειακή διαδρομή της Λευκωσίας. Η Τουρκία λοιπόν υπέστη ένα στραπάτσο στην μπλόφα της απέναντι στο Ισραήλ και την Κύπρο, αφού η Νoble Εnergyξεκίνησε τις εργασίες της εδώ και μια βδομάδα, υπό την προστασία της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, και με υψωμένες στο «οικόπεδο Αφροδίτη» τις σημαίες της Κυπριακής Δημοκρατίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ!
Η Τουρκία προχώρησε σε σπασμωδικές κινήσεις με το ψευδοκράτος του κυρίου Έρογλου για διεξαγωγή ερευνών για ανεύρεση φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων, μεταξύ των ακτών της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου και της ιδίας, περιοχή στην οποία, όπως λένε οι ειδικοί, δεν υπάρχει απολύτως τίποτε σε σχέση με τον αναζητούμενο θησαυρό.
Σπασμωδικά και βεβιασμένα στέλνουν τώρα το «Πίρι Ρέις», το οποίο ο ίδιος ο τουρκικός Τύπος αποκαλεί σαπιοκάραβο, για να ψάξει για το «χρυσόμαλλο δέρας» στο νότο της Κύπρου αυτή τη φορά, πράγμα φυσικά που όχι μόνο είναι παράνομο, αλλά και αν τυχόν επισημανθεί σε οποιοδήποτε σημείο της κυπριακής Α.Ο.Ζ. πλούτος,πέραν των αντιδράσεων της Κύπρου και του Ισραήλ, αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν υπάρχει σοβαρή εταιρεία πρόθυμη να προχωρήσει σε έρευνα και εξόρυξη παράνομου πλούτου. Εξάλλου, όπως είναι ήδη γνωστό, η περίφημη νορβηγική εταιρεία απεχώρησε.
Η τουρκική μπλόφα δεν έπιασε και η αξιοπιστία των νεο-σουλτάνων της Άγκυρας τραυματίζεται κάθε μέρα και περισσότερο. Η Κύπρος έχει μια ιστορική ευκαιρία να παραμείνει όρθια, φτάνει η ηγεσία της να μην υποχωρήσει στις πιέσεις περί αναστολής των εργασιών εξόρυξης υδρογονανθράκων μέχρι τη λύση του Κυπριακού, προκειμένου, άκουσον-άκουσον, να μπορεί να μοιραστεί ο πλούτος και στις δυο κοινότητες.
Κατ’ αρχάς ο πλούτος της Κύπρου ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία και το λαό της ως σύνολο. Δηλαδή στους πολίτες της Κύπρου, και όχι στις κοινότητες. Αφετέρου, όπως έχουμε ξαναπεί, διαπραγμάτευση διεξάγεται στο πλαίσιο ενός δικαίου ισοδυνάμων.
Αυτή την προβολή ισχύος στη διαπραγμάτευση οφείλει η Κύπρος να την αξιοποιήσει, στον κατάλληλο χρόνο, δηλαδή τους επόμενους μήνες και εφόσον διαπιστωθεί και επίσημα ο υπόγειος πλούτος της, δηλαδή η οικονομική, γεωπολιτική και διπλωματική ισχύς που αποκτά η Κύπρος εν μέσω κατακλυσμιαίων εξελίξεων που αναμένονται στο εγγύς χρονικό διάστημα. Μέχρι τότε δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε, ενώ βεβαίως πρέπει να υπογραμμίσουμε, πως εκείνος που θα τολμήσει τούτη την ώρα να αναστείλει τις διαδικασίες εξόρυξης ή να μπάσει τον κ. Έρογλου στην πολυσυζητημένη μοιρασιά της «Αφροδίτης» θα διαπράξει ένα ακόμη έγκλημα εις βάρος της Κύπρου, ενώ εμείς ως απλοί θεατές θα βιώναμε το «βιασμό της Αφροδίτης».
* Ο Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Πηγή εφημ. "Φιλελεύθερος"