Στην μονότονη ζωή της επαρχιακής πόλης όπου ο ρυθμός της ήταν αφόρητα αργός αλλά η ίδια η ζωή απελπιστικά σύντομη, όπου η κάθε μέρα έμοιαζε με την προηγούμενη, όπου σκοτάδι σκέπαζε τις ψυχές των ανθρώπων, ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος γίνεται ο καλλιτέχνης αυτού του αγνοημένου κόσμου. Με τα πινέλα του δίνει χρώμα στην ασπρόμαυρη πόλη και με τον φωτογραφικό του φακό δίνει αδυσώπητη πάλη με τον χρόνο. Του κλέβει διαρκώς στιγμές για να διασώσει ανθρώπινες ψυχές από την λήθη και την εξαφάνισή τους.