Λυπάμαι που αυτό το μήνυμα είναι τόσο μεγάλο και πραγματικά εύχομαι να μην είχα τόσα πολλά να γράψω... Απολογούμαι προκαταβολικά που θα σας κουράσω, ξοδεύοντας τον πολύτιμο χρόνο και την, αποδεδειγμένα, ατελείωτη υπομονή σας, όμως:
Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω την πατρίδα μου που δημιούργησε κοινωνικά πρότυπα, αλλά και ταμπού, τα οποία μετέτρεψαν το μονοπάτι της ζωής σε μονόδρομο.
Θέλω να ευχαριστήσω την πατρίδα μου που δεν μου άφησε περιθώριο να μην σπουδάσω, σε ένα τα μονάχα εγχώρια αναγνωρισμένα τριτοβάθμια ιδρύματα εκπαίδευσης. Που με ώθησε στην υποστήριξη της οικονομικής ρευστότητας, ξοδεύοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε φροντιστήρια ώστε να φτάσω τα πανύψηλα στάνταρ της ανεπτυγμένης αγοράς εργασίας.
Ευχαριστώ το εργοστάσιο παραγωγής εξειδικευμένων ανέργων, που δεν μου αφήνει περιθώρια να νιώσω περήφανος που πήρα το πτυχίο μου, έχοντας κατακτήσει μια επιστήμη.
Ευχαριστώ όλους όσους σνόμπαραν τις μερικής απασχόλησης εργασίες κρίνοντας τες "μη αρμόζουσες σε άτομο που σπουδάζει", αφήνοντάς με στα 24 χρόνια χωρίς την παραμικρή προϋπηρεσία. Ευχαριστώ την ίδια την αγορά εργασίας που παραδίδει μαθήματα ισότητας ανάμεσα σε πτυχιούχους και μη.
Με περηφάνεια συνειδητοποιώ πως πέρασα το 1/3 της ζωής μου αποκτώντας γνώση, όπως ακριβώς μου υπέδειξαν να κάνω, την οποία όμως κανείς δεν δείχνει να είναι διατεθειμένος να ανταμείψει.
Με περηφάνεια σας ανακοινώνω πως ναι, είμαι ένας από τους νέους που,όπως ανακοίνωσε πριν λίγο ο Υπουργός (παρά)Οικονομικών, "μέσα στο πλαίσιο της ανεργίας που πλήττει τους νέους, είναι ευτυχές το γεγονός πως οι περισσότεροι νέοι δεν έχουν ούτε οικογενειακά βάρη, ούτε ακίνητα, έτσι δεν επιβαρύνονται από τα οικονομικά μέτρα".
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!
Πέρασα 18 χρόνια στα θρανία και 1 χρόνο στον στρατό και δεν έχω καταφέρει τίποτα!
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!
Είμαι 24ρων ετών και ενώ στην ηλικία μου ο πατέρας μου είχε ήδη οικογένεια και την συντηρούσε μόνος του, εγώ το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα πείσω τον εργοδότη μου τα έξοδα της ασφάλισής μου να μην βαραίνουν εμένα και τον μισθό μου των 500ευρώ.
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!
Δεν έχω καταφέρει απολύτως τίποτα και ούτε πρόκειται, αλλά αυτό είναι ευτύχημα! Σωστά ευτραφή κολοφώνα της οικονομικής μας πολιτικής? Σωστά αντιπροσωπευτικό δείγμα λιτότητας και δικαιοσύνης?
Είναι ευτύχημα που δεν έχω τίποτα να χάσω, γιατί ουσιαστικά αυτό σημαίνει πως δεν επιβαρύνομαι! Είναι ευτύχημα που δεν θα έχω ποτέ μου σπίτι, μεταφορικό μέσο, οικογένεια, γιατί αν αποκτήσω θα επιβαρυνθώ!
Ευχαριστώ ΕΛΛΑΔΑ που με κρατάς ευτυχισμένο μέσα στην ανυπαρξία μου. Νιώθω δικαιωμένος που ο προπάππους μου έπεσε στο μέτωπο για να μπορώ εγώ να ονειρεύομαι την σταθερότητα της ακινησίας μου.
Ευχαριστώ ΕΛΛΑΔΑ που δεν με αφήνεις να ελπίζω.
Κάθε μου πρόταση μέχρι τώρα -προφανώς- και ήταν άκρως ειρωνική. Η επόμενη παράγραφος, και τελευταία, δεν θα είναι.
Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θα κληθώ να πολεμήσω, να αγωνιστώ για την Ελλάδα μου. Αντίθετα με όσους δηλώνουν περήφανα πως "σιγά μην πολεμήσω για τους υποκριτές, θα φύγω στο εξωτερικό" εγώ έχω να δηλώσω:
Από τα βάθη της καρδιάς μου, ευχαριστώ Ελλάδα, γιατί μου έδωσες λόγο ύπαρξης. Ευχαριστώ γιατί πλέον έχω κάποιον σκοπό για να αφιερώσω την ζωή μου σε αυτόν. Θα αγωνιστώ και θα πολεμήσω με κάθε τρόπο, για να μην περάσουν τα παιδιά μου αυτά που πέρασα και εγώ. Για να είναι τα παιδιά μουΕΛΕΥΘΕΡΑ, για να είναι ευτυχισμένα...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΛΑΔΑ που μου έδειξες με τον τρόπο σου τι πάει να πει ελευθερία, ευτυχία, υπερηφάνεια, ζωή. Είναι όσα δεν έχω και θα πολεμήσω για αυτά.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ!
Αναγνώστης
Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω την πατρίδα μου που δημιούργησε κοινωνικά πρότυπα, αλλά και ταμπού, τα οποία μετέτρεψαν το μονοπάτι της ζωής σε μονόδρομο.
Θέλω να ευχαριστήσω την πατρίδα μου που δεν μου άφησε περιθώριο να μην σπουδάσω, σε ένα τα μονάχα εγχώρια αναγνωρισμένα τριτοβάθμια ιδρύματα εκπαίδευσης. Που με ώθησε στην υποστήριξη της οικονομικής ρευστότητας, ξοδεύοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε φροντιστήρια ώστε να φτάσω τα πανύψηλα στάνταρ της ανεπτυγμένης αγοράς εργασίας.
Ευχαριστώ το εργοστάσιο παραγωγής εξειδικευμένων ανέργων, που δεν μου αφήνει περιθώρια να νιώσω περήφανος που πήρα το πτυχίο μου, έχοντας κατακτήσει μια επιστήμη.
Ευχαριστώ όλους όσους σνόμπαραν τις μερικής απασχόλησης εργασίες κρίνοντας τες "μη αρμόζουσες σε άτομο που σπουδάζει", αφήνοντάς με στα 24 χρόνια χωρίς την παραμικρή προϋπηρεσία. Ευχαριστώ την ίδια την αγορά εργασίας που παραδίδει μαθήματα ισότητας ανάμεσα σε πτυχιούχους και μη.
Με περηφάνεια συνειδητοποιώ πως πέρασα το 1/3 της ζωής μου αποκτώντας γνώση, όπως ακριβώς μου υπέδειξαν να κάνω, την οποία όμως κανείς δεν δείχνει να είναι διατεθειμένος να ανταμείψει.
Με περηφάνεια σας ανακοινώνω πως ναι, είμαι ένας από τους νέους που,όπως ανακοίνωσε πριν λίγο ο Υπουργός (παρά)Οικονομικών, "μέσα στο πλαίσιο της ανεργίας που πλήττει τους νέους, είναι ευτυχές το γεγονός πως οι περισσότεροι νέοι δεν έχουν ούτε οικογενειακά βάρη, ούτε ακίνητα, έτσι δεν επιβαρύνονται από τα οικονομικά μέτρα".
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!
Πέρασα 18 χρόνια στα θρανία και 1 χρόνο στον στρατό και δεν έχω καταφέρει τίποτα!
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!
Είμαι 24ρων ετών και ενώ στην ηλικία μου ο πατέρας μου είχε ήδη οικογένεια και την συντηρούσε μόνος του, εγώ το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα πείσω τον εργοδότη μου τα έξοδα της ασφάλισής μου να μην βαραίνουν εμένα και τον μισθό μου των 500ευρώ.
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!
Δεν έχω καταφέρει απολύτως τίποτα και ούτε πρόκειται, αλλά αυτό είναι ευτύχημα! Σωστά ευτραφή κολοφώνα της οικονομικής μας πολιτικής? Σωστά αντιπροσωπευτικό δείγμα λιτότητας και δικαιοσύνης?
Είναι ευτύχημα που δεν έχω τίποτα να χάσω, γιατί ουσιαστικά αυτό σημαίνει πως δεν επιβαρύνομαι! Είναι ευτύχημα που δεν θα έχω ποτέ μου σπίτι, μεταφορικό μέσο, οικογένεια, γιατί αν αποκτήσω θα επιβαρυνθώ!
Ευχαριστώ ΕΛΛΑΔΑ που με κρατάς ευτυχισμένο μέσα στην ανυπαρξία μου. Νιώθω δικαιωμένος που ο προπάππους μου έπεσε στο μέτωπο για να μπορώ εγώ να ονειρεύομαι την σταθερότητα της ακινησίας μου.
Ευχαριστώ ΕΛΛΑΔΑ που δεν με αφήνεις να ελπίζω.
Κάθε μου πρόταση μέχρι τώρα -προφανώς- και ήταν άκρως ειρωνική. Η επόμενη παράγραφος, και τελευταία, δεν θα είναι.
Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θα κληθώ να πολεμήσω, να αγωνιστώ για την Ελλάδα μου. Αντίθετα με όσους δηλώνουν περήφανα πως "σιγά μην πολεμήσω για τους υποκριτές, θα φύγω στο εξωτερικό" εγώ έχω να δηλώσω:
Από τα βάθη της καρδιάς μου, ευχαριστώ Ελλάδα, γιατί μου έδωσες λόγο ύπαρξης. Ευχαριστώ γιατί πλέον έχω κάποιον σκοπό για να αφιερώσω την ζωή μου σε αυτόν. Θα αγωνιστώ και θα πολεμήσω με κάθε τρόπο, για να μην περάσουν τα παιδιά μου αυτά που πέρασα και εγώ. Για να είναι τα παιδιά μουΕΛΕΥΘΕΡΑ, για να είναι ευτυχισμένα...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΛΑΔΑ που μου έδειξες με τον τρόπο σου τι πάει να πει ελευθερία, ευτυχία, υπερηφάνεια, ζωή. Είναι όσα δεν έχω και θα πολεμήσω για αυτά.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ!
Αναγνώστης
Πηγή: tromaktiko