϶ϵ ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΥ ΕΨΙΛΟΝ ϶ϵ
Σύμφωνα με την μυθολογία ο Απόλλωνας ήρθε στους Δελφούς από την Κρήτη, το νησί όπου γεννήθηκε ο Δίας. Ο Πλούταρχος μας αναφέρει πως στον ναό του Απόλλωνα κάποιος «αφιέρωσε δύο Ε στον θεό». Αν και δεν διευκρινίζεται πουθενά, εάν αυτά τα δύο Ε είναι αναμεταξύ τους ανεστραμμένα, όπως στον θρόνο του Μίνωα, υπάρχουν πολλά αγγεία, κυρίως, που επαναλαμβάνουν στην εικονογράφησή τους το ϶ϵ.
Το ενδιαφέρον σε όλα αυτά είναι πως το ϶ϵ συναντάται και σε θεούς άλλων πολιτισμών, οπότε μελετώντας τους, ενδεχομένως να βγάλουμε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα για την ερμηνεία του Διπλού Έψιλον.
Ο Οντίν, κυβερνήτης της Άσγκαρντ, είναι ένας σημαντικός θεός στην Σκανδιναβική μυθολογία. Συνδέεται με τον πόλεμο, την μάχη, την νίκη, τον θάνατο αλλά επίσης με την σοφία, την μαγεία, την ποίηση, την προφητεία και το κυνήγι.
Έχει ένα μόνο μάτι το οποίο είναι σαν τις φλόγες του ήλιου. Το μάτι που έχασε έγινε αντικείμενο διαπραγμάτευσης για ένα ποτό από το πηγάδι της Σοφίας προκειμένου να αποκτήσει τεράστια γνώση.
Σύμφωνα με την Μεσοποταμιακή Μυθολογία ο Οάννες (ή Αντάπα) δίδαξε την σοφία στην ανθρωπότητα.. Όπως περιγράφεται από το Βαβυλώνιο ιερέα Βηρωσό, ήταν ενδεδυμένος με σώμα ψαριού. Δίδαξε τις τέχνες και τις επιστήμες γραπτώς.
Ο Βαβυλώνιος θεός Μαρντούκ, της βλάστησης και της γονιμότητας, της μαγείας. Αρχικά ήταν θεός των καταιγίδων. Σύμφωνα με το Ενούμα Ελίς, ένα αρχαίο έπος της δημιουργίας, ο Μαρντούκ νίκησε τους δράκους του χάους, και έτσι απέκτησε υπέρτατη εξουσία. Αναγνωρίζεται ως ο δημιουργός του σύμπαντος και της ανθρωπότητας, ο θεός του φωτός και της ζωής, καθώς και ο κυβερνήτης του πεπρωμένου.
Είναι ο θεός που αποτρέπει το κακό και τις επιρροές του και προωθεί την αμεροληψία και την δικαιοσύνη.
Ο Περούν λατρευόταν κυρίως από τα ανατολικά σλαβικά φύλα, ειδικά από τους Ρώσους. Αντικατέστησε τον παλαιότερο θεό Ροδ και μπορεί να ταυτιστεί με τον Θωρ της σκανδιναβικής μυθολογίας, τον Δία και τον Parjánya. Είναι θεός των καταιγίδων, του κεραυνού και της αστραπής, επίσης είναι θεός του πολέμου και των όπλων, και έχει υπό την ευθύνη του την διαφύλαξη της τάξης.
Perun's symbols |
Ο Περούν λατρευόταν κυρίως από τα ανατολικά σλαβικά φύλα, ειδικά από τους Ρώσους. Αντικατέστησε τον παλαιότερο θεό Ροδ και μπορεί να ταυτιστεί με τον Θωρ της σκανδιναβικής μυθολογίας, τον Δία και τον Parjánya. Είναι θεός των καταιγίδων, του κεραυνού και της αστραπής, επίσης είναι θεός του πολέμου και των όπλων, και έχει υπό την ευθύνη του την διαφύλαξη της τάξης.
Η Κυβέλη είναι Φρυγική και Λυδική θεότητα ήταν αντίστοιχη με τη θεά Ρέα (ή πιθανότατα η Ρέα μετονομάστηκε σε Κυβέλη όταν μαζί με τους Κουρήτες έφυγε στα όρη Κύβελα της Φρυγίας) καλούμενη και αυτή ακόμη Ρέα – Κυβέλη.
Θεά, γενικά, της άγριας φύσης και των δημιουργικών δυνάμεων της Γης και της γονιμότητας. Γι’ αυτό και προσφωνείται «Κυβέλα, μάτερ θεών».
Μέσω αυτής διατηρείται η τάξη στην Φύση.
Στην Αιγυπτιακή μυθολογία, υπάρχει η Seshat, (ανακάλυψε την γραφή την οποία διέδωσε ο συζυγός της Θωθ) θεά της σοφίας, της γνώσης, της αρχιτεκτονικής, της αστρονομίας, της αστρολογίας, των κτιρίων, των μαθηματικών, της τοπογραφίας. Στην τέχνη, η θεά, απεικονίζεται ως γυναίκα που κρατάει στο ένα χέρι το ιερογλυφικό για τον «χρόνο» και στο άλλο μία γραφίδα.
Πάνω από το κεφάλι της υπάρχει ένα σύμβολο που σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις μπορεί να αντιπροσωπεύει είτε ένα τυποποιημένο λουλούδι (π.χ. πάπυρος ή φοίνικας), είτε μία ροζέτα, είτε ένα επτάκτινο ή εννεάκτινο αστέρι υπό την στέγη ανεστραμένων κεράτων ταύρου (αυτό που μοιάζει με αγκύλη) που συμβολίζουν μία ημισέληνο, οπότε και συνδέουν την θεά με τον σύζυγό της Θωθ.
Το λεοπάρ ντύσιμό της συμβολίζει τα αστέρια και την αιωνιότητα.
Επίσης, προτείνεται ότι τα κέρατα μπορεί να είναι ένα τόξο. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για να επιβεβαιώσουν ποια από όλες τις απόψεις είναι η σωστή, σχετικά με το σύμβολο πάνω από το κεφάλι της.
Αν και η σχέση φαινομενικά είναι αμυδρή, εμείς προτείνουμε ότι πρόκειται για το ϶ϵ στην αρχαϊκή γραφή του Ε.
Ο Ίντρα είναι ένας βασικός θεός στην ινδουιστική μυθολογία. Είναι αντίστοιχος του Βεδικού κεραυνοθεού Parjánya και είναι θεός του πολέμου, των καταιγίδων και του κεραυνού.
Είναι ο υπερασπιστής των θεών και της ανθρωπότητας ενάντια στις δυνάμεις του κακού που κυνηγάει με το ουράνιο όπλο Βάτζρα, τον κεραυνό. Πατέρας του ο Dyaus Pita (δηλαδή ο Δίας Πατήρ).
Ένα κοινό χαρακτηριστικό όλων των παραπάνω θεοτήτων (ίσως και άλλων που ακόμα δεν έχουμε εντοπίσει) είναι η μετάδοση της σοφίας και της γνώσης. Δηλαδή η τάξη και αποτροπή της άγνοιας και η διασκόρπιση της ανηθικότητας, της αχρειότητας και της ανομίας.
Σύμβολο όλων είναι το διπλό Έψιλον. Η καλύτερη περιγραφή που μπορούμε να συναντήσουμε βρίσκεται στο Βάτζρα (Vajra).
Το Βάτζρα (Vajra) στα σανσκριτικά σημαίνει κεραυνός. Ένα σημαντικό τελετουργικό στοιχείο για τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό. Είναι ένα απαράμιλλο όπλο που εκπροσωπείται με αποτελεσματικό τρόπο για να καταστρέφει την άγνοια.
Επίσης αντιπροσωπεύει την υπερβατική αλήθεια, την κοσμική νοημοσύνη, την φώτιση. Αποτελεί την εξάπλωση για την διδασκαλία της απελευθέρωσης όλων των έμβιων όντων.
Στον Ινδουισμό αντιπροσωπεύει την καταστροφή (του παλιού) και της γέννησης (του νέου).
Συναντάται και ως δύο σταυρωτά vajras.
Και όλα αυτά, συνδέονται με τον καλύτερο τρόπο στο κινέζικο σύμβολο για τον Βασιλιά (Ou=king):
Οι τρεις οριζόντιες γραμμές αντιπροσωπεύουν τον ουρανό (πάνω γραμμή), τους ανθρώπους (μεσαία γραμμή), την γη (κάτω γραμμή).
Η μεσαία κάθετη γραμμή που συνδέει τις τρεις παράλληλες, είναι η ενωτική δύναμη που περιλαμβάνει και καλύπτει τα πάντα.
Μόνο ένας βασιλιάς (στην ουσία υπέρτατος) έχει την εξουσία να κυβερνά τον ουρανό, τη γη και τους ανθρώπους.
Λαμβάνοντας υπόψη μας όλα τα παραπάνω βλέπουμε πως ταυτίζονται με τα λόγια του Πλούταρχου ότι το (διπλό) Έψιλον «δηλώνει και συμβολίζει τον αριθμό του σύμπαντος» σύμφωνα με το Περί του Ε του εν Δελφοίς, ότι «είναι ένας τύπος της φύσης» σύμφωνα με το Περί της εν Τιμαίω Ψυχογονίας. Γι’ αυτό και «το φως έχει άμεση σχέση με το πέντε...» λογιζομένου ότι Ε=5, όπως μας λέει ο Πυθαγόρειος Νικόμαχος.
Με απλούστερα λόγια, θα μπορούσαμε ενδεχομένως, να ταυτίσουμε το ϶ϵ με το Πέμπτο Στοιχείο: τον Αιθέρα, και κατ’ επέκταση με το ίδιο το Σύμπαν όπως επισημαίνει και ο Πλούταρχος.
Στην περίπτωση που μας ικανοποιεί καλύτερα η εκδοχή των παραπάνω θεοτήτων (ειδικά του Διός) ως θεούς που ταξιδεύουν στο διάστημα, τότε το σύμβολο-μήνυμά τους είναι η δύναμη της τάξης, της σταθεροποίησης, της απελευθέρωσης όλων των έμβιων όντων από την άγνοια, στην Γη αλλά και παντού στο Σύμπαν.
Συγκρίνοντας στις μυθολογίες τα έργα και την δράση των θεών, θα διαπιστώσουμε πως, στις περισσότερες των περιπτώσεων, ταυτίζονται με του Δία, τότε, θα τολμούσαμε να πούμε πως ο θεός των θεών και των ανθρώπων διέδωσε όλες τις αρετές που ενυπάρχουν στο ϶ϵ.
Επίσης, μπορούμε να ισχυριστούμε –σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία και διάφορες μελέτες που έχουν γίνει κατά καιρούς καθώς και από φυλές που έχει αποδειχτεί ότι είναι απόγονοι αρχαίων Ελλήνων– ότι από αρχαιοτάτων χρόνων, ακόμα και προκατακλυσμιαία, οι Έλληνες έχουν ταξιδέψει και φτάσει σε όλες τις ηπείρους της υφηλίου όπου και ίδρυσαν ελληνικές πόλεις ή διέδωσαν τον πολιτισμό τους. Μαζί και το ϶ϵ
Πηγή