Αφού οι κυβερνήσεις τους φρόντισαν να μας καταχρεώσουν, παίρνοντας δάνεια που δεν μας αφορούσαν, αφού έφτιαξαν υποδομές που δεν μας αφορούν, αφού μας πούλησαν μπόλικο πατριωτισμό και περηφάνια
Έναν λογαριασμό που σημαίνει, με απλή αριθμητική, ένα κατά κεφαλήν χρέος γύρω στα 35 χιλ. ευρώ ή 140 χιλ. ευρώ ανά τετραμελή οικογένεια. Και όλα αυτά τη στιγμή που ένας στους πέντε Έλληνες τότε ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας και αυτοί απτόητοι συνέχιζαν να μας υπόσχονται… «λαγούς με πετραχήλια για το μέλλον μας στον… παράδεισο της ΟΝΕ»!
Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο, ενώ ο λαός ήταν αγανακτισμένος με την κυβέρνηση της ΝΔ, ήρθε το ΠΑΣΟΚ, δια του αρχηγού του, να υποσχεθεί ότι υπάρχουν λεφτά και, συνεπικουρούμενο από όλους τους μηχανισμούς της εξουσίας, κατάφερε να υφαρπάξει την ψήφο μας. Το σενάριο από εκεί και πέρα είναι γνωστό. Παίχτηκε πολύ θέατρο με πρωταγωνιστή τον Παπανδρέου. Μας δένουν στο άρμα της Τρόικας. Παίρνουν δάνεια τάχα για μισθούς και συντάξεις για να τα επιστρέψουν πάλι στους δανειστές και να ενισχύσουν τράπεζες και άλλους επιχειρηματικούς ομίλους! Μνημόνια, συγκυβερνήσεις, μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα, εφαρμοστικοί νόμοι κλπ.
Μέσα απ’ αυτές τις «συμφωνίες» -για τις οποίες φέρουν σοβαρότατες ευθύνες και όσοι βουλευτές τις ψήφισαν και μια μέρα θα λογοδοτήσουν κι αυτοί- εξαθλιώνουν το 90% του Ελληνικού Λαού, υποθηκεύουν το μέλλον πολλών επόμενων γενεών, ξεπουλούν-χαρίζουν τη δημόσια περιουσία, παραδίνουν στους δανειστές ό,τι έχουμε και δεν έχουμε, την ίδια την εθνική μας κυριαρχία!
«Η ανάπτυξη θα φέρει τη λύση». Αυτή καθημερινά είναι τώρα η επωδός των κυβερνώντων. Και φυσικά, για να έχουμε ανάπτυξη, μας λένε, πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί. Για να είμαστε ανταγωνιστικοί, πάλι μας λένε, πρέπει να σας μειώσουμε τους μισθούς. Δεν μας λένε όμως μέχρι ποιο βαθμό. Αυτό το αφήνουν να εννοηθεί. Όπως αφήνουν να εννοηθεί και το σε σχέση με ποιους θα είμαστε ανταγωνιστικοί. Δηλαδή με τους βόρειους γείτονές μας, με τους Ινδούς, Πακιστανούς, Κινέζους και άλλους τριτοκοσμικούς, όπου γης!
Από την παραπάνω συνεπαγωγή προκύπτει άμεσα ότι το μεροκάματό μας πρέπει να προσεγγίζει στην καλύτερη των περιπτώσεων το μεροκάματο αυτών! Δηλαδή τρία με πέντε ευρώ! Ο μισθός, δε για όσους θα είναι «τυχεροί» και θα έχουν μισθό, θα είναι 150 με 200! Και φυσικά οι μικρές και μη ανταγωνιστικές επιχειρήσεις θα κλείσουν! Αυτό δεν χρειάζεται να το πουν, το βλέπουμε. Καθημερινά κλείνουν κατά χιλιάδες και η ανεργία τινάζεται στα ύψη! Αυτή είναι η ελεύθερη αγορά τους!
Όμως, συνεχίζουν, για να είμαστε ανταγωνιστικοί, δεν φτάνει μόνο αυτό. Μας λένε, με τα δικά τους ακαταλαβίστικα λόγια, ότι πρέπει να μειωθούν και οι συντάξεις σε ανάλογα επίπεδα, όπως ανάλογη με αυτών πρέπει να είναι και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ανύπαρκτη δηλαδή. Και τα ταμεία μέσω… PSI, στην κυριολεξία ληστεύονται και πάει λέγοντας!
Και, για να σιγουρέψουμε τα πράγματα ,συνεχίζουν, με την ανταγωνιστικότητα και για να αποκτήσουμε την εμπιστοσύνη των… φίλων «επενδυτών» πρέπει να σας έχουμε, να μας έχουν, στο χέρι. Αυτό δηλαδή δεν το λένε ακριβώς έτσι. Όμως τα πάσης φύσεως χαράτσια, εκεί στοχεύουν, τα οποία, ακόμη και να ήθελες δεν θα μπορούσες να τους τα πληρώσεις, τη στιγμή μάλιστα που σου κόβουν δραματικά τις πηγές εσόδων και σου αυξάνουν το κόστος ζωής. Ήδη βέβαια έχουν έτοιμο και το επόμενο βήμα. Ανακοίνωσαν κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων(!) για… «χρέη» που στην ουσία δεν χρωστάς! Βέβαια, αν το πετύχουν και αυτό, τότε θα σε έχουν, θα μας έχουν, εκατό τοις εκατό στο χέρι, για να μας πετάξουν στη συνέχεια με άνεση στο λάκκο των λεόντων!
Πριν όμως φρόντισαν να αποψιλώσουν και τις τελευταίες εργατικές κατακτήσεις. Να μην έχεις το παραμικρό έρεισμα, για να στηριχτείς. Φροντίζουν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, να σου στερήσουν κάθε περιθώριο αντίδρασης. Δεν τολμούν, φυσικά, ευθέως να το πουν, τολμούν όμως να το κάνουν. Νομοθετούν προφανώς πάντα με τη λογική «νόμος είναι το κέρδος του καπιταλιστή», δηλαδή της συντριπτικής μειοψηφίας! Και φυσικά τους δημιουργεί απέχθεια και αποτροπιασμό το… «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», δηλαδή της πλειοψηφίας. Έτσι εννοούν αυτοί οι… «δημοκράτες» τη δημοκρατία!
Όμως δεν σταματά το πράγμα εδώ. «Στο καφενείον η Ελλάς… περάστε κόσμε…».
Ο,τι πάρεις τζάμπα! Και πάντα στο… όνομα της «ανάπτυξης»! Σας παρέχουμε τα πάντα, δούλους, δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, ορυκτό πλούτο, πετρέλαια, χρυσό, ήλιο, αέρα, γη, παραλίες, αρχαία μνημεία! Ό,τι τραβάει η όρεξή σας! Και φυσικά τα της… ανάπτυξης όλα δικά σας! Η Ελλάδα ένας ξεχωριστός παράδεισος! Η… Γουατεμάλα της Ευρώπης! Εκεί ένα στα δυο παιδιά πεθαίνει από την ασιτία και όσα… τολμούν να μην πεθάνουν η ασιτία φροντίζει να τα κάνει να μην σκέφτονται. Να θεωρούν ότι ο θεός… έπλασε χωριστά πλούσιους και φτωχούς. Μαγικές οι… ευκαιρίες που σας προσφέρουμε. Περάστε κόσμε…!
Υπάρχουν κάποιοι ακόμη που νομίζουν, ότι θα περάσει η κρίση και τα πράγματα θα… διορθωθούν. Η κρίση όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πορθμείο, που τους βοηθά να περάσουν -προς το παρόν- στην… «απέναντι όχθη», ό,τι θέλουν! Όπως υπάρχουν και κάποιοι από εμάς που νομίζουν ότι η… «ανάπτυξη» που σχεδιάζεται από αυτούς μας αφορά. Κάνουν μεγάλο λάθος Όλοι αυτοί που σήμερα κυβερνούν, ερήμην μας, τα έχουν παραδώσει όλα. Σε εμάς η ανάπτυξη θα… «εξασφαλίσει» το πολύ ένα κομμάτι ψωμί, για να ζούμε –όπως αυτοί το φαντάζονται και προσπαθούν- σε καθεστώς δουλοκτητικού τύπου. Εκεί θα έχουν περίσσεια προσφοράς εργασίας –νύχτα με νύχτα- για να εξασφαλίζουν τα αμύθητα κέρδη, για τον επίγειο… ευρωπαϊκό τους παράδεισό, μέσα στη δική μας κόλαση!
Ίσως όμως παραβλέπουν κάποια από τα σημαντικά στοιχεία, που είναι ικανά να ανατρέψουν τα σχέδιά τους.
Το πρώτο είναι ότι ακόμη η σκέψη μας λειτουργεί. Δεν έχουν καταφέρει να την διαλύσουν, όσα τεχνάσματα και αν έχουν εφεύρει, όση κινδυνολογία και τρομοκρατία και αν ασκούν, όσους κομπάρσους και αν έχουν βάλει στο παιχνίδι, όση σαχλαμάρα, παραπληροφόρηση και ψέμα χρησιμοποιούν, για να μας βομβαρδίζουν. Όσους εφιάλτες κι αν έχουν στο μανίκι τους!
Το δεύτερο είναι η ιστορία και οι αγώνες μας. Αγώνες για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, για το δίκιο ενάντια στην αδικιά!
Ας μην θριαμβολογούν λοιπόν για τις μάχες, που ύπουλα κέρδισαν. Οι νικητές στον πόλεμο εμείς θα είμαστε και δεν πρόκειται τίποτα να τους χαρίσουμε από όλα, όσα μας ανήκουν!
ΥΓ. Βλέποντας το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου, ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - Εξάντας, για τη Γουατεμάλα μπορεί να δει τους στόχους τους σε όλο τους το φάσμα.