Περίεργο πράγμα αυτή η "ελευθερία της έκφρασης”
Η ταινία «Ελένη» (1985), βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Γκατζογιάννη, το οποίο αναφέρεται στην περίοδο του εμφυλίου, όταν ο συγγραφέας-δημοσιογράφος ζούσε -παιδί ακόμα- στο χωριό του, τον Λια Θεσπρωτίας.
Τα γεγονότα και τα πρόσωπα της «Ελένης» είναι πραγματικά και εξιστορούν το παιδομάζωμα που επέβαλλαν οι αντάρτες του ΕΛΑΣ στα χωριά που καταλάμβαναν.
Η Ελένη Γκατζογιάννη, μητέρα του Νίκου Γκατζογιάννη, θα πληρώσει με την ζωή της, την προσπάθειά της να γλυτώσει τα παιδιά της, βοηθώντας τα να δραπετεύσουν για να μην πέσουν στα χέρια των ανταρτών.
Ο Νίκος Γκατζογιάννης, θα επιστρέψει, χρόνια αργότερα, στην Ελλάδα σαν ανταποκριτής των Νιου Γιορκ Τάιμς και θα προσπαθήσει ν' αναζητήσει τους υπαίτιους του θανάτου της μητέρας του.
Η ταινία, ουσιαστικά τελεί υπό καθεστώς (ημι)απαγόρευσης προβολής στην Ελλάδα. Δεν έχει προβληθεί ποτέ από κρατικό ή δημοτικό τηλεοπτικό σταθμό (διατίθεται μόνο σε βιντεοκλάμπς).
Η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε αρνηθεί να γίνουν τα γυρίσματα στην Ελλάδα και τους αυθεντικούς χώρους (η ταινία γυρίστηκε στην Ισπανία), ενώ η προβολή της στους ελληνικούς κινηματογράφους διακόπηκε μετά από λίγες ημέρες, όταν υπήρξαν αντιδράσεις από το ΚΚΕ και οπαδοί του προπηλάκιζαν τους θεατές που πήγαιναν να την δουν.
Ολόκληρη η ταινία εδώ
eglimatikotita.gr
Σχόλιο: Προφανώς δημοκρατία για την αριστερά είναι κάτι τό άγνωστο. Και όμως συνέχεια παρουσίαζει τον ευατό της ως προστάτιδα της δημοκρατίας που έχουμε. Γιατί μάλλον δεν πρόκειται για δημοκρατία αυτό που έχουμε σήμερα.
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ