Φοιτούσε στο τέταρτο έτος της Νομικής Σχολής, όταν εκλήθη να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Αρχικά υπηρέτησε στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της Κέρκυρας με τον βαθμό του Λοχία και έπειτα στο 7ο Σύνταγμα Πεζικού.
Έπειτα αποφάσισε να ασχοληθεί περαιτέρω με τον στρατιωτικό κλάδο, φοιτώντας στην Σχολή Υπαξιωματικών.
Το 1904, μαθαίνοντας για τον ηρωικό θάνατο του μεγάλου Μακεδονομάχου, Παύλου Μελά, αποφάσισε να ριχτεί στον Αγώνα εναντίον των Βουλγάρων που λεηλατούσαν βάναυσα την Μακεδονία.
Έτσι αποφάσισε να μεταβεί στην Μακεδονία, αντικαθιστώντας στο Σώμα Μοριχόβου τον ανθυπολοχαγό Τσολακόπουλο.
Η στρατηγική και το απαράμιλλο θάρρος του επέφεραν σημαντικά αποτελέσματα στον αγώνα. Σε διάστημα ενός μήνα κατόρθωσε να διώξει από την περιοχή τον εχθρό. Προκάλεσε ανυπολόγιστες φθορές στους Βουλγάρους κομιτατζήδες, σε τέτοιο βαθμό, ώστε αναγκάστηκαν να επέμβουν οι τουρκικές δυνάμεις. Στην περιοχή του Μοναστηρίου ο Τούρκος διοικητής έστειλε τα τάγματα των Κυνηγών, ενώ παράλληλα περικύκλωσαν το χωριό Πετάλινο, όπου βρισκόταν ο Μαρίνος Λυμπερόπουλος μαζί με πολλούς Έλληνες αγωνιστές.
Παρά το γεγονός, όμως, ότι πολέμησαν γεμάτοι θάρρος και αυτοθυσία, οι Τούρκοι, όντες περισσότεροι και πιο εξοπλισμένοι, νίκησαν.
Ο Μαρίνος Λυμπερόπουλος, στις 7 Νοεμβρίου του 1905 έπεσε υπέρ πατρίδος μαζί με όλους τους συμπολεμιστές του.
Ας θυμόμαστε αυτούς τους ανθρώπους, αυτούς τους «ανώνυμους» ήρωες, αποδίδοντάς τους με αυτόν τον τρόπο τον ελάχιστο φόρο τιμής για το θεάρεστο έργο τους και κρατώντας τους πάντα ένα ζωντανό παράδειγμα για εμάς και για τις επόμενες γενιές…
pygmi.gr
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ