Ονομάζομαι Νίκος Τιλκερίδης και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την κατασκευή ενός ξύλινου σπιτιού για τα παιδιά μου.
Το καλοκαίρι ξεκίνησα να φτιάξω ένα ξύλινο σπιτάκι για τα παιδιά. Ο σκοπός ήταν να φτιάξω ένα σπιτάκι, 1.20 χ 1.30 για το έδαφος, ώστε μετά να κάνω ένα μεγαλύτερο στην καρυδιά του κήπου.
Τελικά, ως πρωτάρης κατέληξα να φτιάχνω ένα σπιτάκι 1.80 χ 1.70 και ύψος περισσότερο από 2,60 κι κόστος εκτός προϋπολογισμού.
Δυστυχώς, η άγνοια πληρώνεται. Έτσι, λοιπόν, η κατασκευή μιας διάστασης χωρίς προηγουμένως να υπολογίσεις τα μέτρα που υπάρχουν στο εμπόριο, μπορούν να ανεβάσουν το κόστος έως 30%.
Δυστυχώς, η άγνοια πληρώνεται. Έτσι, λοιπόν, η κατασκευή μιας διάστασης χωρίς προηγουμένως να υπολογίσεις τα μέτρα που υπάρχουν στο εμπόριο, μπορούν να ανεβάσουν το κόστος έως 30%.
Όσα εργαλεία δεν υπήρχαν, τα δανείστηκα από έναν φίλο. Τα λάθη ήταν πολλά. Τα περισσότερα τα αντιλαμβάνεσαι στην πορεία, όταν συσσωρεύονται κι αρχίζουν να δημιουργούν δυσλειτουργίες. Ευτυχώς το ξύλο σου δίνει την δυνατότητα για διορθώσεις.
Το ξύλο είναι πεύκο, ώστε να κρατηθεί το κόστος όσο πιο χαμηλά είναι δυνατόν. Οι διαστάσεις του σκελετού είναι 5 χ 7. Στην αρχή μου φάνηκε περιττό το μέγεθος, αλλά τελικά ένας καλός σκελετός σου δίνει πολλές δυνατότητες (βλέπε σοφίτα όταν μεγαλώσει ο μικρός κτλ).
Το πέτσωμα έγινε με σανίδες ραμποτέ ( αν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα θα χρησιμοποιούσα πιο παχύ ξύλο και μάλλον με κούρμπα.
Για την σκεπή, διάλεξα σανίδες με τρύπες ( 8 ευρώ φτηνότερα) καθώς από πάνω έβαλα ασφαλτικό κεραμίδι, οπότε ήταν μία καλή μέση λύση.
Στην κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν σκαρπέλα, χειροποίητη ματσόλα από πουρνάρι και ένα ξύλινο γουδοχέρι αξίας 3 ευρώ ( ως ματσόλα) πριόνι και σέγα χειρός, κατσαβίδι μπαταρίας, φατλσοπρίονο , βίδες φρεζαρίσματος , ξυλόκολλα, ζεστή σιλικόνη, ηλεκτρικό τριβείο, γυαλόχαρτα, ράσπα ( του πατέρα μου, ηλικίας μεγαλύτερης από την δική μου) και άλλα που δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή.
Το ασφαλτόπανο είναι ακριβό και πολύ βαρύ αλλά φαίνεται να είναι αποδοτική λύση.
Η πόρτα ανοίγει και μισή μισή και ολόκληρη. Οι μεντεσέδες με παίδεψαν λιγάκι, καθώς τα λούκια που έσκαψα ήταν αρχικά περιττά και μετά πολύ μεγάλα!
Για βάση χρησιμοποίησα άλφα μπλοκ. Η μετακίνηση του, ήταν ένα ακόμα από τα λάθη μου. Όταν αποφάσισα να το μεταφέρω στην τελική του θέση για να συνεχίσω την κατασκευή, είχε ήδη αποκτήσει τόσο πολύ βάρος που ήταν ακούνητο. Τελικά, η μετακίνηση έγινε με την φροντίδα του φίλου που δάνειζε και τα εργαλεία του (Ορέστης Βάθης) κυλώντας το πάνω σε μία μεταλλική σωλήνα κι ένα στρογγυλό ξύλινο παλούκι.
Όπου μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα σκαρπέλα, αντί για ηλεκτρικό εργαλείο το έκανα. Οι μεταλλικές γωνίες είναι μάλλον υπερεκτιμημένες αν κάνεις καλές αντηρίδες, ενώ η σκεπή είναι μία πραγματική πρόκληση. Αυτό που με ευχαριστεί είναι ότι αν θέλεις η κατασκευή δεν τελειώνει ποτέ. Ήδη ξεκίνησα να κάνω τα πρώτα επιπλάκια με τα ρετάλια.
Αν είμαστε γεροί κι όχι γέροι, το τρίτο σπιτάκι θα το κάνω από χώμα κι άχυρο ( cob) ή αλλιώς κιορπίτσια, όπως τα λέγαμε στην Δράμα οι πόντιοι.
Ξεχνάω πολλά αλλά αυτά είναι μάλλον τα βασικότερα.
Καλή επιτυχία σε όποιον ακολουθήσει
Νίκος Τ.
Πηγή
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ