Αλληλεγγύη: Το αντίδοτο στη φτώχεια. (Ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου για το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα)
Ένα ντοκιμαντέρ στα ελληνικά του ΡΧΣ που αποδεικνύει πώς η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια μπορούν να δημιουργήσουν έναν εναλλακτικό τρόπο δράσης, σκέψης και αντιμετώπισης της καθημερινότητας και των ανθρωπίνων σχέσεων. Η αλληλεγγύη είναι τρόπος ζωής και μάλιστα πολύ αποτελεσματικός.
Σε μια μεγάλη έρευνα στην Ελλάδα και το εξωτερικό – από την Δράμα μέχρι το Ρέθυμνο και από την Ισπανία μέχρι την Γερμανία – ο φακός του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα γνωρίζει τους ανθρώπους που αναπτύσσουν την οικονομία της αλληλεγγύης, για να καταπολεμήσουν την κρίση αλλά και για να ξαναβρούν τις χαμένες αξίες της κοινωνίας μας.
Σε ένα ορεινό χωριό της Δράμας οι εθελοντές του Πελίτι συλλέγουν και διατηρούν τους σπόρους των ελληνικών ποικιλιών γνωρίζοντας ότι όποιος ελέγχει την τροφή έχει μια τεράστια πολιτική και οικονομική εξουσία.
Αν δεν χρειάζεσαι κάτι, μην το πετάς αλλά Χάρισε Το. Η ιστοσελίδα που διδάσκει τη φιλοσοφία της επαναχρησιμοποίησης των πραγμάτων, επεκτείνεται ανοίγοντας ένα μαγαζί το οποίο δεν πουλάει, αλλά χαρίζει…
Η Κατερίνη αποφασίζει να καταργήσει τους μεσάζοντες, αγοράζοντας πατάτες απευθείας από τους παραγωγούς. Το «κίνημα της πατάτας» γεννιέται και εξαπλώνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε όλη τη χώρα.
Οι Ομοτράπεζοι, μια ομάδα πολιτών της Θεσσαλονίκης, που χρόνια τώρα προμηθεύονται τα είδη διατροφής τους από κοντινούς παραγωγούς δείχνουν το δρόμο για το πώς το νέο αυτό κίνημα θα μπορέσει να έχει μέλλον ως μια σταθερή δομή. Το Σ.ΠΑ.ΜΕ γεμίζει τα ράφια του άμεσα από παραγωγούς, συνεταιρισμούς και κολεκτίβες.
Μετά τους μεσάζοντες… στοπ και στα αφεντικά! Η ομάδα Ζερμινάλ κάνει πραγματικότητα το όραμα της κολεκτιβοποίησης ανοίγοντας ένα αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο που λειτουργεί στη βάση της συνεταιριστικής ισότητας.
Όταν κάποιος δεν μπορεί να πάει θέατρο, τότε το θέατρο πάει σε αυτόν. Το Κρατικό Θεάτρο Βορείου Ελλάδος επισκέπτεται ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, φέρνοντας σπίτι τους τη θεατρική δράση. Στο μεταξύ κάνει πρεμιέρα το Κοινωνικό Θεατροπωλείο, όπου οι θεατές καλούνται αντί εισιτηρίου να φέρουν τρόφιμα για τους έχοντες ανάγκη.
Στον Βόλο, τα μέλη του Δικτύου Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης «καταργούν» το ευρώ ανταλλάσσοντας μεταξύ τους προϊόντα με ένα εναλλακτικό νόμισμα, το ΤΕΜ, ενώ πανεπιστημιακοί από όλη τη χώρα παραδίδουν δωρεάν μαθήματα στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο της πόλης. Την ίδια στιγμή ο Οβολός, ένα παρόμοιο ιδεατό νόμισμα ταξιδεύει από την Πάτρα στην Αθήνα και από την Αθήνα σε ολόκληρη τη χώρα…
Μια τράπεζα διαφορετική από τις άλλες. Διαφοροποιώντας τη σημασία του καπιταλιστικού θεωρήματος ότι ο χρόνος είναι χρήμα, η Τράπεζα Χρόνου του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης δίνει στον χρόνο την αξία που του αξίζει να έχει και δε δέχεται καταθέσεις σε χρήμα αλλά μόνο σε χρόνο…
Στο Ρέθυμνο μια ομάδα γιατρών ξεκινούν πριν από 3 χρόνια ένα εθελοντικό ιατρείο για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους κυρίως σε μετανάστες. Σήμερα περιθάλπουν τους Έλληνες που έχουν μείνει άνεργοι και κατ’επέκταση ανασφάλιστοι. Τη σκυτάλη παίρνουν οι καθηγητές της πόλης, οι οποίοι όταν το επίσημο κράτος καταργεί τα μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, εκείνοι παραδίδουν δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα στους μαθητές τους.
Το ταξίδι μας συνεχίζεται στην Ισπανία όπου ζούμε για λίγο με μια κοινότητα «παραναλωτών». Ακόμα συναντάμε στην Γερμανία την γυναίκα που έχει κατορθώσει το αδύνατο! Η Χαϊντεμαρί Σβέμερ εξηγεί στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα πώς καταφέρνει να ζει χωρίς χρήματα εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια!
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ