Η παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929
(αγγλικά:The Great Depression)
ήταν μια κατάσταση διεθνούς οικονομικής ύφεσης
που διήρκεσε από ένα μέχρι δέκα χρόνια σε διάφορες
χώρες του κόσμου.
Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη οικονομική ύφεση
της σύγχρονης ιστορίας και χρησιμοποιείται
τον 21ο αιώνα ως παράδειγμα για το πόσο οδυνηρή
μπορεί να είναι μια οικονομική καταστροφή.
Η "Μεγάλη Ύφεση", όπως χαρακτηρίστηκε
στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τους αναλυτές προκλήθηκε
μετά από το χρηματιστηριακό κραχ, που ξεκίνησε
στις 24 Οκτωβρίου του 1929,
την λεγόμενη Μαύρη Πέμπτη.
Το τέρμα της κρίσης στις ΗΠΑ ταυτίστηκε
με το έναυσμα της πολεμικής οικονομίας
του 2ου παγκοσμίου πολέμου, γύρω στο 1939.
Η κρίση είχε καταστροφικές επιπτώσεις
τόσο στον ανεπτυγμένο,
όσο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Επηρεάστηκε το διεθνές εμπόριο, καθώς επίσης
και τα προσωπικά εισοδήματα, τα έσοδα
από φόρους, οι τιμές και τα κέρδη.
Η οικονομία πόλεων ανά τον κόσμο επλήγη,
ιδίως εκείνων που εξαρτώταν
άμεσα από τη βαριά βιομηχανία.
Οι κατασκευές πάγωσαν, οι αγροτο-κτηνοτροφικές
εργασίες υποχώρησαν λόγω πτώσης των τιμών
στις σοδειές κατά 40% με 60%.
Με τη ζήτηση σε διαρκή υποχώρηση,
σε συνδυασμό με την έλλειψη εναλλακτικών εργασιών,
περιοχές που εξαρτώνταν από τον πρωτογενή τομέα
όπως εκμετάλλευση γης, ορυχείων
και ξύλου υπέφεραν ακόμη περισσότερο.
Η μεγάλη κρίση τερματίστηκε
σε διαφορετικό χρόνο ανά χώρα.
Οι περισσότερες χώρες εφήρμοσαν προγράμματα
ανακούφισης και η πολιτική τους ζωή πέρασε
αναταραχές, εξωθώντας την ιδεολογία στα άκρα.
Σε ορισμένα κράτη, οι απελπισμένοι πολίτες
στράφηκαν προς δημαγωγούς εθνικιστές,
όπως τον Αδόλφο Χίτλερ, με αποτέλεσμα
την έναρξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου.
“Και η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη.
Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα,
για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου,
δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα,
δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί,
ούτε η πείνα μαζί με το πάχος”.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι ποιο το νόημα
να...διαβάζεις ένα μυθιστόρημα και τι μπορείς
να βγάλεις από αυτό.
Τα σταφύλια της οργής είναι η ιστορία μιας οικογένειας
στην Αμερική που χάνουν τα κτήματα
όπως και πολλοί άλλοι τους και αναγκάζονται
να μετατοπιστούν.
Ξεκινάνε ψάχνοντας την γη της επαγγελίας τους…
αλλά το μόνο που συναντούν είναι η φτώχεια,
η εξαθλίωση, η εκμετάλλευση, η καταστολή
και η αδυναμία να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Όλα αυτά τους αλλάζουν… κάποιοι χάνονται
στον δρόμο είτε φεύγουν… όμως με τον καιρό
κάποιοι προχωράνε, ωριμάζουν… και τελικά…
κάνουν το πρώτο βήμα όπως λέει ο συγγραφέας
από το εγώ στο εμείς…. όταν γίνεται αυτό…
όντως έχει γίνει κάτι σπουδαίο…
Ο Steinbeck κατηγορήθηκε ότι ήταν υπερβολικό…
......... ως προς την μεταχείριση των μεταναστών
από τους αγρότες της Καλιφόρνιας.
Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική…
Αναγκάστηκε να ωραιοποιήσει καταστάσεις…
για να περάσει το βιβλίο του
από την λογοκρισία της εποχής… αν λοιπόν έχουμε
μπροστά μας μια ωραιοποιημένη εικόνα
της πραγματικότητας…. πάλι δεν παύει
να είναι αρκετή… για να συνειδητοποιήσουμε έστω
και λίγο τις αιτίες από τις οποίες αναπτύχθηκε
το εργατικό κίνημα στις ΗΠΑ.
Επίσης οι συνθήκες αυτές δυστυχώς δεν ανήκουν
στο μακρινό παρελθόν… αλλά στο σύγχρονο παρόν…
......... όσο και αν γυρνάμε το κεφάλι μας αλλού…
..........τρώγοντας φράουλες… Ίσως αυτοί είναι
και οι σημαντικότεροι λόγοι για να διαβαστεί….
Οι φωτογραφίες της εγγραφής
είναι όλες της Ντοροθέας Λάνγκ
Dorothea Lange,
Χόμποκεν, Ολλανδία 1895
Μαρίν Κάουντι, Καλιφόρνια 1965).
Αμερικανίδα φωτογράφος.
Το 1917 αποφοίτησε από την παιδαγωγική σχολή
της Νέας Υόρκης και τα δύο επόμενα χρόνια
παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας
στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης.
Μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ασχολήθηκε
με τη φωτογράφηση σε στούντιο.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 άρχισε
να πειραματίζεται με τη φωτογράφηση τοπίων
και εξωτερικών χώρων.
Μετά την οικονομική κρίση του 1929 αποφάσισε
να εγκαταλείψει οριστικά το στούντιο και άρχισε
να ασχολείται με τα κοινωνικά προβλήματα
και τα πολιτικά θέματα·
Τα σταφύλια της οργής (1940) από tvxorissinora
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ