Τι ήταν ο μέλας ζωμός και ποια η συνταγή του; ~ ϶ϵ Η ΓΝΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ϶ϵ

Κύρια τροφή των Σπαρτιατών πολεμιστών

ήταν ένας ζωμός από χοιρινό, γνωστός

με την ονομασία μέλας ζωμός...

Ο Πλούταρχος υποστηρίζει πως «ανάμεσα στα πιάτα,

αυτό που έχαιρε της μεγαλύτερης εκτίμησης ήταν

ο μέλας ζωμός, μάλιστα σε τέτοιο σημείο

που οι ηλικιωμένοι δεν αναζητούσαν καθόλου το κρέας...

Το άφηναν για τους νεότερους και δειπνούσαν μονάχα

με το ζωμό που τους παρείχαν».

Για τους υπόλοιπους Έλληνες πρόκειται

για αξιοπερίεργο φαινόμενο.

Το πιάτο αυτό αποτελούταν από χοιρινό,

αλάτι, ξύδι και αίμα.

Συνοδευόταν από τη γνωστή μάζα, σύκα, τυρί

και καμία φορά από θηράματα ή ψάρι.

Ο Αιλιανός, συγγραφέας του 2ου

και 3ου αιώνα μ.Χ., υποστηρίζει πως

στους Λακεδαιμόνιους μάγειρες

απαγορευόταν να προετοιμάζουν

οτιδήποτε άλλο εκτός από κρέας.

Στην Αρχαία Λακεδαίμονα από την εποχή του βασιλιά

και νομοθέτη Λυκούργου κατά τον 8ον π.Χ. αιώνα,

γινόντανε στην Λακωνία τα κοινά συσσίτια

κατά τα οποία λαός και στρατός τρώγανε

τον περίφημο Μέλανα Ζωμό.

Σφάζανε το χοίρο και φρόντιζαν με μεγάλη επιμέλεια

να μαζέψουν το αίμα του μέχρι ρανίδος.

Το αίμα ανακάτευαν με ξύδι για να μην πήξει.

Κατόπιν τηγάνιζαν κρέας και λίπος και μέσα σ’ αυτό

έριχναν νερό.

Μόλις το νερό άρχιζε να βράζει ανακάτευαν

μέσα σ’ αυτό αλεύρι κρίθινο και προσέθεταν λίγο-λίγο

το αίμα με το ξύδι.

Εν συνεχεία και ενώ συνέχιζε το βράσιμο ρίχνανε νερό

ώστε να διατηρείται πάντα αραιά πηχτό, υδαρές.

Όταν το παρασκεύασμα δεν απορροφούσε άλλο νερό

εσήμαινε πως είχε βράσει

και ήταν κατάλληλο για σερβίρισμα.

Αυτό το φαγητό βέβαια με ξύδια, με αίμα, με λίπη

και αλεύρια βρασμένα ήταν πολύ βαρύ.

Πηγή:planetgreece

ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

϶ϵ Η ΓΝΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ϶ϵ