Νιώθεις πάντα υποχρεωμένος να εξηγείς τις πράξεις σου, σαν να ήσουν ο μόνος άνθρωπος στη γη που κάνει λάθη. Είναι το παλιό σου αίσθημα για την προσωπική σου αξία.
Πρέπει να έχει κανείς ΕΥΘΥΝΗ για να υπάρχει μέσα σ’ έναν παράξενο κόσμο... Για σένα ο κόσμος είναι παράξενος, γιατί όταν δεν τον βαριέσαι, διαφωνείς μαζί του.
Για μένα Ο ΚΟΣΜΟΣ είναι παράξενος, γιατί είναι επιβλητικός, ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ, ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΣ... Πρέπει ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΣΟΥ εδώ, σ’ αυτόν τον θαυμάσιο κόσμο, σ’ αυτή τη θαυμάσια έρημο, σ’ αυτή τη θαυμάσια εποχή...
Πρέπει να μάθεις να κάνεις την πράξη σου να αξίζει, γιατί δεν πρόκειται να είσαι εδώ παρά μονάχα για λίγο, πάρα πολύ λίγο, αλήθεια, για να δουν τα μάτια σου όλα ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ... Νομίζεις πως έχεις πολύν καιρό μπροστά σου... Νομίζεις πως η ζωή σου θα διαρκέσει αιώνια.
Αυτό που κάνεις τώρα, οτιδήποτε κι αν είναι, μπορεί να είναι Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΠΡΑΞΗ ΣΤΗ ΓΗ. Μπορεί να είναι Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΜΑΧΗ.
Δεν υπάρχει καμμιά δύναμη που να μπορεί να σου εγγυηθεί ότι πρόκειται να ζήσεις ακόμα και την επόμενη στιγμή... Δεν έχεις καιρό φίλε μου, δεν έχεις. Κανένας μας δεν έχει καιρό...
Δεν χρειάζεται να συμφωνείς απλώς... Πρέπει, αντί να συμφωνείς τόσο εύκολα, ΝΑ ΔΡΑΣ. Δέξου την πρόκληση. ΆΛΛΑΞΕ!..
Η ΑΛΛΑΓΗ που λέμε, ποτέ δεν έρχεται σταδιακά∙ ΕΡΧΕΤΑΙ απότομα. Εσύ όμως δεν ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ γι’ αυτή την ξαφνική πράξη που θα φέρει την ολοκληρωτική αλλαγή!
ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΣΤΑΝΕΔΑ
«Ταξείδι στο Ιξτλάν»
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ